The Teutonic Coin “SKOΔRΙΝΩΝ” writes and speaks pure Albanian.
Në këtë monedhë është shkruar emri i Shkodrës gjatë periudhës ilire dhe mbishkrimi: “SΚΟΔRΙΝΩΝ” i cili duket qartë se don të thotë: me shko / shkon dhe Drin emri lumit aty fare pranë + prapashtesa e njohur ilire “ΩΝ” … duke dhënë kështu emrin Skodrinon “shko Drin” Drin – rrjedha e lumit.
Në këtë monedhë shohim imazhin e një anije ilire të quajtur “Liburnia” si dhe imazhin e një gjarpri; si kulti i dytë më i madh në Illyria pas kultit të Diellit dhe Shqiponjës dykrenare”
Kjo monedhë argjendi i takon kohës së Mbretëreshës Teuta, dhe sigurisht që edhe shkrimi ska asnjë arsye apo provë bindëse të mos jetë Shqip, për dy arsye shumë të qarta:
E para në gjuhën dhe në shkrimet latine në asnje rast nuk ekziston dhe nuk e gjejmë të përdorur shkronjën e Ω-(Omegës), e cila përfaqëson zanoret e zgjatura në fund të fjalëve, foljeve në përgjithesi të vetës së parë njëjës por edhe emërtimeve të ndryshme të njohura “iliro – joniane” emërtime këto të cilat përfundonin me dy ose më shumë zanore bashkë: SKODRIN(OO)N = SKODRIN(Ω)N
(Vini re edhe rastin e mësipërm si shkruhej; “fisi ilir Ardiaei = fisi Ardian”)
Veç kësaj tek shkrimet latine përveç shkronjës “Ω” e pa përdorur prej tyre tek ky mbishkrim gjejmë sërish edhe shkronjën tjeter “Δ” e cila nuk është latine, por thjeshtë një shkronjë e alfabetit të vjetër pellazgo-fenikase “Delta” – simbol i Diellit – Zeus.
Vërejtëm më sipër se kjo
monedhë i përket qytetit Ilir të Shkodrës – kryeqyteti i mbretërisë së
parë të fisit ilir të Ardiaei, që nga mesi i shekullit të 3 pes.
Dhe arsyeja e dytë është se mbishkrimi pranohet zyrtarisht
nga studiues të huaj, dhe albanologë, në enciklopedi botërore dhe
Wikipedia, si mbishkrim i cili i përket fjalëve shqipe: “Shkon Drini”,
pa haruar se në atë kohë latinët dhe grekët e quajtën Shkodrën-Ilire
edhe më qartë, madje më e sakta si: “Kodropolis” qyteti i kodrave “!!!
… psh: -{Kodrinë dhe S’kodrin/on; Forcë dhe S’forcë, pra: kemi të bëjmë
me më të madhe se Kodrinë; Skodrinë, ashtu siç themi më shumë se:
Forcë; S’forcë], etj. si këto.
A nuk do e kishin shkruar romakët në gjuhën e tyre “Kodropolis” dhe grekët: “Κοντρόπολης” kush i detyroi ata ta shkruanin Shqipen në gjuhën shqipe: SΚΟΔRΙΝΩΝ ???
Pra kjo monedhë më të paktën, e shpije gjuhën e lashtë shqipe, të shkruar para 2300 vjetësh.
RACE_ILLYRIANSMili Butka Aleksander Hasanas
City list:
Listë qytetesh iliriane:
Skodra
Apollonia
Jezerine
Epidaninum
Tragurium
Phoinike
Rhizon
Dyrrhachium
Corcyra
Tarentum
Olcinium
Lissus
Bassania
Albanopolis
Oricum
Byllis
Burundisium
Acruvium
Amantia
Sybaris
Pleraei
Metron
Styberra
Codrion
Damastion
Mavrova
Epidaurum
Salona
Durrachium
Lesina
Zara
Curzola
Buthront
Antipatrea
Equum
Scardona
Promona
Jadera
Burnum
Dalminium
Enona
Kruja
Doclea
Risinium
Pharus
Bassania
Orichesmus
Antigonea
Buthrotum
Narona
Andetrium
Uscana
Lychnidris
Dodona
Cassope
Ambracia
Passaron
Actia Nicopolis
Meteon
Metapontium
Delminium
Eordaei
Siscia
Tirana
———————————————————————————————————————————–
Për më shumë se një mijë vjet para ardhjes së sllavëve në shekullin e gjashtë pas Krishtit, tokat midis Adriatikut
dhe
lumit Danub, tani Jugosllavia dhe Shqipëria, ishin shtëpia e popujve të
njohur të botës së lashtë si ilirë. Ky libër, i cili tani është i
disponueshëm me letërnjoftim, bazohet në dëshmitë e konsiderueshme
arkeologjike që janë bërë të disponueshme që nga Lufta e Dytë Botërore
për të dhënë një shpjegim mbi origjinën, kulturën, historinë dhe
trashëgiminë e ilirëve.John Wilkes përshkruan gjeografinë e Ilirisë dhe studion rajonin në periudhat parahistorike, greke, romake dhe mesjetare. Ai diskuton artin ilir, materialin, kulturën, fenë dhe zakonet. Një kapitull shqyrton gjuhën ilire, nga e cila gjurmë e vogël mbijeton, dhe lidhja e saj me gjuhët indo-evropiane. Profesor Wilkes gjithashtu shqyrton dëshminë gjuhësore për lidhjen e ilirëve me popujt e tjerë – trakas, italic, grek dhe kelt. Ai përfundon me një diskutim për një mbijetesë të mundshme të një kulture amtare ilire në periudhat romake dhe bizantine.
