Mente Alternativa

Mentre gli accademici albanesi ignorano la questione fondamentale sui Pelasgi, gli accademici greci e gli storici greci più grandi del mondo mostrano che "non c'è lingua greca che arrivi dal secondo millennio". "La lingua greca deriva dall'innesto di una branca indo-europea su uno spiedo straniero." "Gli Ateniesi, il primo, hanno creato la lingua greca e l'hanno diffusa favorevolmente dall'Alleanza di Dilos". Il greco era parlato e scritto "la nostra lingua" che non conosciamo, ma nel suo alfabeto sono state scritte l'iscrizione Pellazgica Limelica e anche le iscrizioni Etecologiche. La lingua greca è stata creata come un linguaggio tecnico che "è stato insegnato sulla carta e non scivolava sulle labbra della gente".Isocrate diceva che i greci erano quelli che insegnavano questa lingua a scuola. Allora, parliamo con le parole degli accademici greci: "Le uniche conclusioni definiti

The Tariotes were a subtribe of the Dalmatae, ancient settlers of a part of the eastern Adriatic coast, in modern-day Croatia. Tariotët ishin një nënfis i Dalmatëve, kolonët antikë të një pjese të bregdetit lindor të Adriatikut, në Kroacinë e sotme. A. Mayer, Die Sprache der alten Illyrier I (Schriften der Balkankommission, Linguistiche Abteilung XV), Wien, 1957, p. 329 Ky fis përmendet në letërsinë Klasike vetëm nga Plini Plaku. Territori i tyre filloi pasi Scurdona Liburne (Skradin), duke u përhapur në rajonin e vogël direkt në jug të Liburnisë, dhe kufiri kaloi afërsisht në mes të gadishullit që burimet romake e quajtën Hyllus. Promontori më perëndimore i bregdetit të lashtë Dalmatian shtrihet midis Gjirit të Morinjes (afër Šibenik) në veri-perëndim dhe Gjirit të Kaštela në jug-lindje, të strehuar në vendlindjen e tij nga kodrat. [6] Fusha të shumta kodrash dhe tuma të tyre u gjetën në Gadishullin Hyllus, dhe shumica e saj u vendosën më intensivisht nga fundi i dytë deri

Artefakt në Malet e Sharrit , Njeriu me shkop i gedhendur ne shkamb, lartësia diku rreth 30-40 metra, e fotografuar nga largesia, sepse afër është tereni shumë i rrezikshëm, dhe krejt nga afër nuk mund të shihet si shihet nga largësia. Njeriu me shkop shikon drejt për në lindje të Dielli , vendi në hartat e vjetra është quajtur BOREA. /s.p./

Më ndihmën e kolegëve të mi, MA. sc. Ermal Gashi, Prof. Afrim Azemi, dhe nxënësit Xheladin Azemi (korrik 2014), nxorrëm në dritë vetëm një donzhon (kullë të madhe), si dhe shumë gërmadha e strukturat e ndërtimeve të dikurshme që mund të vërehën me lehtësi. Donzhoni, i cili qëndron i lodhur në këmb, shoqërohet nga disa shtëpia të braktisura e të ndërtuara nga gurët e fortifikatës së Belasicës. Aktualisht, Belasica (35 km në veriperëndim nga Podujeva) konsiderohet për lagje të fshatit Murgull. Gjurmët e rrënojave dhe strukturave të mbetura të qytetit dhe fortifikatës shpiejnë në një vertikale të thellë historike, së paku në shek. VI, kur e kishte ndërtuar Justiniani I (527-565), siç njoftonte Prokopi, një historian i madh i kohës. Sipas tij, është e njohur se, gjatë sulmeve dhe dyndjeve avare e sllave, edhe në krahinën e Llapit janë ndërtuar dhe rindërtuar disa qytete të fortifikuara, por shumë pak të njohura nga shkenca jonë. Nga aspekti onomastik mund të dyshohet se

Kisha arbëreshe në Trishtë «E NUK DUHET TË HABITENI SHUMË, NËSE S HIHNI SHPESHHERË SHQIPTARIN MES TË LËVDUARVE ANEKËND DHÈUT, TË CILËT I KANË FALUR LAVDI BOTËS…» Do të jetë e sigurt, që në asnjë libër historie, nuk keni hasur që, ilirët shtriheshin nga lugina e Po-së, përgjatë gjithë Adriatikut, duke përfshirë një pjesë të mirë të Peloponezit e, deri në anën e djathtë të Danubit (Përse jeni kufizuar vetëm te historia “shkollore”, pa lexuar historinë e Romës antike të Nobel Theodor Mommsen?!). Ashtu sikurse, sigurisht, në asnjë libër historie, nuk ke lexuar kurrë që Diokleciani ishte një ilir (sipas variantit më të besueshëm, një dalmat) dhe akoma edhe më pak, do keni hasur diku, që ai fliste gjuhën tonë shqipe. Ashtu sikurse, sigurisht, në asnjë libër historie, nuk keni hasur që Aleksandri i Madh fliste shqip, më së paku me të ëmën, Olimpinë (e të duket pak?), dhe me mëndeshën, e me vëllanë e saj, – shok i fëmijërisë e dëshmitar tragjik dhe viktimë i asaj miqësie; e pë

https://youtu.be/U2GMUYMNTi4 https://youtu.be/GbVkiNxxuHo

Kolumnisti zvicëran i  mjediseve të shkruara” derbund.ch “ , z. Peter Schibler, rishtas e kishte shkruar një shkrim me titull “ Helvecia për fillestarët “,  me qëllim që të ndihmoj mësuesit fillestar që ta spjegojnë drejt “Historinë e Zvicrës “. Duke e spjeguar, historinë e shtetit me të pasur në Europë, pra historinë e Zvicres dhe personaliteteve që e kanë bërë historinë e saj, që nga viti 58 p.e.s ai ndalet tek  pushtimi i Zvicres nga Napolon Bonaparta 1799 dhe 1803   ( ( Nappey, Grégoire (2012).  Swiss History in a Nutshell . Basel: Bergli Books. p. 43.  ISBN   9783905252453 . Retrieved 11 May 2016. ,  Andreas Fankhauser (27 January 2011).  “Helvetische Republik. §1.1 – Die politische Umwälzung” .  Historical Dictionary of Switzerland  (in German). Retrieved 26 May 2016. , Andreas Fankhauser (24 March 2011).  “Helvetische Revolution §2. Die Helvetische Revolution vor dem französischen Angriff” . Historical Dictionary of Switzerland (in German). Retrieved 26 May 2016. , Hug,

Secondo la storiografia ufficiale albanese, ed è il caso di dire anche secondo quella mondiale, Apollonia, città illirica, è stata fondata dal popolo detto dei greco-corinzi nel VI secolo a.C.. Sull’influenza della cultura ellenica, ossia sull'importanza del contributo culturale di questi coloni, posso parzialmente concordare. Ma è vera la teoria secondo la quale essi diedero addirittura il nome alla città di Apollonia? Oppure la denominazione che adoperavano era diversa? Il geografo bizantino Stefano di Bisanzio (Στέφανος Βυζάντιος, secolo VI d.C.), nella sua opera intitolata “Ethnica” o “De urbibus” (città e popoli), alla pagina 94 scrive chiaramente che i coloni di Corinzio non chiamavano questa città Apollonia (Απολλωνία), ma con un nome derivato da quello del loro condottiero Gylaks, e cioè “GYLAKION” oppure “GYLAKIA”. Questa affermazione di Stefano è basata su opere di altri autori dell'antichità, come Strabone. Perciò, il toponimo Apollonia è molto più

Njëkomb: Z Bardhi jeni zbulusi i pare i Gurit te Xhuxhes, si u zbulua ai. Frrok Bardhi: Ne fakt une jam publikuesi ose lajmetari i pare i tij. Guri i Xhuxhes eshte zbuluar rastesisht ne fshatin tim te lindjes ne Xhuxhe Fane Mirdite, ka qene diku nga mesi i Korrikut,ndersa mua me eshte derguar fotografia e tij me 26 Korrik, publikimin e kame bere 4 dite mbas,dt 30 Korrik 2019, pasi kisha nje intensitet te madhe bisedimesh me Arkeolog dhe personalitete te fushes, pjesa me e madhe e tyre jeton jashte vendi, te cilet me thane se ai, Guri i Xhuxhes ka nje vlere te jashtezakonshme Historike per Lashtesine tone, vendosa ta bej publike pranine si dhe fotografine e tij. Njëkomb: C’fare ndodhi pas publikimit tuaj? Frrok Bardhi : Menjehere pasi bera publikimin e tij ne adresen time ne fb, kisha nje kontaktim me Portalin me te madh dhe me te dashur ne Shqiperi me ate Njekomb, i cili ndiqet nga me shume se 6 milion njerez. Njekomb beri menjehere e publikimin, si dhe Drejtori per

   https://archive.org/details/diesprachederal00vongoog/page/n21

https://www.youtube.com/watch?v=UMLAWedKmtk https://www.youtube.com/watch?v=KSAzfMt4XGY https://www.youtube.com/watch?v=y-lTwSPYETo https://www.youtube.com/watch?v=S2yOIgkdu4s https://www.youtube.com/watch?v=5YMHQNEB3k0 https://www.youtube.com/watch?v=ZCq3FGPAJTs&t=80s

Gjithçka që ne mund të bëjmë, është të rrëmojmë vetë në sa më shumë histori të mundshme, duke ia lënë të tjerëve, më me fat, barrën që të plotësojnë nismën tone. Mund të sjellë habi, gjithashtu, fakti se, në vend që të kufizohemi në atë çka sot quhet Shqipëri, ne këtu kemi përfshirë historinë e Maqedonasve. Shkaku për këtë është se, sipas Strabonit, Maqedonasit dhe Shqiptarët e Epirit, përbënin një popull të vetëm. Në të vërtetë, Straboni i Sinopit, i cili duket se ka vizituar këto vende, thotë se: “Shqiptarët dhe Maqedonasit flisnin të njëjtën gjuhë, kishin të njëjtat sjellje në zakonet e tyre, i prisnin flokët në të njëjtën mënyrë, dhe se ata kishin mjaft gjëra të tjera të përbashkëta, deri në atë masë, sa janë të shumtë ata që e kuptojnë Maqedoninë deri në Korkyrë (Korfuz)…”. Sot Grekët thonë se janë e njëjta racë me Maqedonasit. Kryeministri i mbretit Gjergj arriti deri aty sa të pretendojë se: -”Greqia lidhet me Maqedoninë për nga njëjtësia e racës dhe e tradita

Albanian (along with the Basque and Georgian), is the oldest uninfluenced language in Europe. It is ancient country and ancient culture, isolated by it’s location, by politics, and it has influence the Greek music, Turkish music, Bulgarian mus ic… Albanian music it has some influence, but the scales, the tones, the texture, is quite unique. I was astounded when I heard it for the first time…  While I listen to this music, surrounded by mountains, by the flags… and all these people, their wonderful costumes hanging out around the stage… it was absolutely one of the most wonderful experiences in my life.” – producer  Joe Boyd Albanian folk: “It has influenced Greek music, Turkish music, Bulgarian music” 📻 https://t.co/Sv21A5n9hN pic.twitter.com/zL1x9L2u1h — BBC World Service (@bbcworldservice) August 5, 2016

Një monedhë kjo që i përket  qytetit Ilir të Shkodrës – kryeqyteti i mbretërisë së parë të fisit ilir të Ardi aei , që nga mesi i shekullit të 3 pes. Në këtë monedhë është shkruar emri i Shkodrës gjatë periudhës ilire dhe mbishkrimi: “SΚΟΔRΙΝΩΝ”  i  cili duket qartë se don të thotë: me shko / shkon dhe Drin emri lumit aty fare pranë + prapashtesa e njohur ilire “ΩΝ” … duke dhënë kështu emrin Skodrinon “shko Drin” Drin – rrjedha e lumit. Në këtë monedhë shohim imazhin e një anije ilire të quajtur “Liburnia”  si dhe imazhin e një gjarpri; si kulti i dytë më i madh në Illyria pas kultit të Diellit dhe Shqiponjës dykrenare” Kjo monedhë argjendi i takon kohës së Mbretëreshës Teuta , dhe sigurisht që edhe shkrimi ska asnjë arsye apo provë bindëse të mos jetë Shqip, për dy arsye shumë të qarta: E para në gjuhën dhe në shkrimet latine në asnje rast nuk ekziston dhe nuk e gjejmë të përdorur shkronjën  e Ω-(Omegës), e cila përfaqëson zanoret e zgjatura në fund të fjalëve, foljeve

Për krijimin e shtetit të ri grek, shqiptarët ose arvanitasit kanë kontribuar në të gjitha drejtimet për ecurinë përpara të Greqisë. Arvanitasit ishin profesorët e parë që themeluan Akademinë e Athinës. Që në vitet e para të Revolucionit të 1821, luftëtarët e lirisë kishin dëshirë të themelonin Akademinë, sepse besonin se arma më e fuqishme ndër të gjitha ishte ndriçimi i trurit. U bënë shumë përpjekje për të hapur Akademinë, por dështuan. Vetëm në vitin 1926 ministri i atëhershëm i arsimit Dhimitër Egjiniti, arvanitas nga Egjina, raportoi dhe u botuan Urdhëresat Kryesore më 18 mars 1925 dhe u bë realitet Akademia e Athinës me pamjen e brendshme dhe misionin e sotëm. Ndërtesa ku strehohet Akademia ka një histori interesante. Më 1856 tregtari  i pasur nga Voskopoja e Korçës në Vjenë të Austrisë, Simon Sina, dëshironte t’i bënte një dhuratë të madhe Greqisë, brenda në Athinë. Simon Sina ishte djali i Gjergj Sinës ish Konsull i Përgjithshëm në vitin 1834 i qeverisë grek

“Guri i rëndë rri në trojet e veta” Ka rastësi që grekët nuk kanë një etimologji për fjalën “Troja” dhe kërkojnë shpjegime të Hiteut. Në gjuhën shqipe “Troje / Troyet” fjalë për fjalë do të thotë “Tokë”. Këtu është një shembull i fjalës “Trojet” që përdoret në një këngë. Është një fjalë shumë e zakonshme, e zakonshme si “Toka” në anglisht. Kënga quhet “Guri i rëndë rri ne trojet e veta”, i cili përkthehet në anglisht në diçka përgjatë vijave të: “Një gur i rëndë qëndron në vendet e tij” Instrumenti është i dyfishtë me tela dhe quhet “Cifteli” dhe është i specializuar për këto lloje të rapsodive ku fokusi është më shumë në përmbajtjen e vargut epik (lloji që Harvard Scholars Milman Parry dhe Albert Bates Lord studioi dhe bazoi Teorinë e tyre Orale të Versit Homerik). Këto lloje të rapsoditëve janë pak më të zakonshme në zonat malore dhe në Gheg. (Kjo është një nga Mirdita). Ky instrument ka qenë edhe në Evropën Jugore që nga kohërat e lashta. Cifteli është përshkruar në

Në vitin 1937, në një numër të veçantë kushtuar 25-vjetorit të Pavarësisë, Revista LEKA, e cila botohej në Shkodër, botonte edhe këtë gravurë të rrallë (dhuruar me ç’duket nga shqiptarët e Izmirit) ku paraqitet Skënderbeu në momentin e hyrjes në Krujë dhe shpalljes së parë të “Pavarësisë” së Shqipërisë më 28 nëntor 1443. Gravura, siç citohet në diçiturë, është shkëputur si njësi ilustrative për dramën historike me katër akte “Skënderbeu, ose Heroi i Krishterë”, e cila u shk rua në vitin 1862 nga A.C. Guenot e që u vu në skenat e Parisit disa herë gjatë fundit të shekullit IX. Është interesant fakti se gravura në fjalë nuk gjendet në botimin origjinal të tekstit të dramës së përpunuar në vitin 1891, nga Rogatien Faurrès, dhe duket se përbën një material të rrallë edhe sot e kësaj dite, pasi nuk gjendet në asnjë nga botimet e studimet mëvonshme që janë bërë për Skënderbeun e Shqipërinë, e as në prurjet e reja të viteve të fundit, falë dixhitalizimit të shumë fondeve të bibl

Po ia filloj shkrimit duke e cituar një autor bullgar :” КОИ И КАКВИ СА БИЛИ “ТРАКИТЕ” Местните жители, които гърците по-рано наричат пеласги (сияйни), по-късно започват да наричат “траки”.( инж. Емил Живков ) Pra, kur pyetet se kush ishin thrakët, mendohet në banorët vendas (në Bullgarinë e sotme, autori bullgar, të cilët grekët i quanin pellazg “ сияйни- të ndritshmit “), që  “ më vonë u quajtën thrakë”. Ka spjegime të ndryshme nga ana e “ grekëve” , por kryesorja edhe  historikisht është e vërtetuar që ata ishin Thrakët, thrakasit,( На гръцки нарицателното “траки” е добило значение на “необразовани”, “диви”, “варвари”, “неелини”.) që nga grekët “ qenkan “ quajtur të “pa-arsimuar “, “të egjër”, “barbar” dhe “jo-helen” A ishin vendor apo erdhën? Sipas disave erdhën të tjerët ishin nga këtu, Profesori bullgar Peter Detev thotë që etno kultura e vendasve ( në rastin tonë , Thraksave) është formuar rreth 7 mijë vjet para Krishtit, dhe si të  i takonin kulturës më të vjetër